Τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στους Δρυμμάδες Χειμάρρας γκρέμισαν οι αλβανικές αρχές δρώντας σαν τους τζιχαντιστές, που κατεδαφίζουν στο πέρασμά τους αρχαίους ναούς και ελληνορθόδοξες εκκλησίες.

Λίγο μετά τις 4 τα ξημερώματα η πολεοδομική αστυνομία έφτασε στο σημείο και οι εκσκαφείς έπιασαν δουλειά. Οι λιγοστοί κάτοικοι που έφτασαν στο σημείο ακούγοντας τον θόρυβο των μηχανημάτων, δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν.

Απαρηγόρητοι οι κάτοικοι των Δρυμάδων σηκώθηκαν από νωρίς τα ξημερώματα για να μαζέψουν τα κομμάτια του Ναού.

Οι αλβανικές αρχές έλαβαν ρητή εντολή να κατεδαφιστεί ο Ι.Ν του Αγίου Αθανάσιου, διότι είναι χτισμένος σε χώρο που έχει χαρακτηριστεί πολιτιστικό μνημείο από την αλβανική κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της εκκλησίας, αλλά και πολιτών που εκφράζουν την γνώμη τους στα αλβανικά ΜΜΕ, κανένα από τα επιχειρήματα των εκπροσώπων της κυβέρνησης δεν ισχύει νομικά ώστε να δικαιολογηθεί η κατεδάφιση του ναού. Οι ίδιοι, δε, είχαν πιστέψει ότι θα αποτρέπονταν μετά τις αλλεπάλληλες συναντήσεις που είχαν με κυβερνητικούς παράγοντες.

Οι αλβανικές αρχές προτίθενται να κατασκευάσουν μνημείο προς τιμή του ιεραποστόλου του καθολικισμού Νίλο Καταλάνο, ο οποίος έδρασε στην περιοχή στα τέλη του 17ου αιώνα.

Στόχος της λυσσαλέας πολεμικής του Ράμα ήταν και παραμένει ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου, ο οποίος υφίσταται τρομοκρατία εφάμιλλη της εποχής Ενβέρ Χότζα. Ο Αλβανός πρωθυπουργός απ’ότι φαίνεται δεν μπορεί να αντέξει την παρουσία των Ελλήνων στα ποτισμένα με αίμα χώματα της Β. Ηπείρου.

Επίσης, πολιτικοί αναλυτές σχολιάζουν ότι με την ενέργεια αυτή ο Αλβανός πρωθυπουργός επιχειρεί να κερδίσει την εύνοια του Βατικανού, αλλά και την ψήφο των καθολικών συμπατριωτών του που αγγίζουν το 17% του πληθυσμού της χώρας. Ο Ράμα φέρεται να είχε αποκαλύψει στον Πάπα Φραγκίσκο το 2014, τις προθέσεις του να τιμήσει επίσημα τον καθολικό επίσκοπο – ιεραπόστολο Καταλάνο.

Ο Εντι Ράμα αποδεικνύεται και ιερόσυλος και θρασύτατος. Τον Ιερό Ναό τον είχε κατεδαφίσει και ο αιμοσταγής κομμουνιστής δικτάτορας Ενβέρ Χότζα και μάλλον ο κατά τα άλλα ”δημοκράτης” πρωθυπουργός ”ζήλεψε” τα έργα και τις ημέρες του στυγνού καθστώτος.
Και επειδή πρέπει να είμαστε σφαιρικά ενημερωμένοι, δείτε τις συναναστροφές του Ράμα.
http://www.triklopodia.gr/stin-alvania-o-tzortz-soros-3-ores-dipno-filo-tou-enti-rama/
Αφήνουμε τα σχόλια σε εσάς.

Κύριε Ράμα, είτε το θέλετε, είτε όχι η Χειμάρρα ήταν και είναι Ελληνική. Αν δε γνωρίζετε ιστορία, όπως και πολλοί συμπατριώτες σας στην Ελλάδα, ήρθε η στιγμη να την μάθετε.

Η Αλβανία συγκροτήθηκε ως Κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου τον Μάιο του 1913 και τα σύνορά της καθορίστηκαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17 Δεκεμβρίου 1913. Οι τότε μεγάλες δυνάμεις – ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία, Ρωσία, Γαλλία και Αυστροουγγαρία – συμπεριέλαβαν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος και το κομμάτι της Βορείου Ηπείρου. Να σημειωθεί πως κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο (1912-1913) το τμήμα της Βορείου Ηπείρου, είχε ελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό.

Αυτή η απόφαση των μεγάλων δυνάμεων, βρήκε αντίθετους τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι ήσαν Έλληνες και από τη στιγμή που αγνόησαν την διατυπωμένη απόφασή τους για Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, επαναστάτησαν με αποτέλεσμα την δημιουργία της “ανεξάρτητης πολιτείας της Αυτονόμου Ηπείρου” στις 17 Φεβρουαρίου 1914. Έτσι, άρχισε ο Αυτονομιακός Αγώνας της Βορείου Ηπείρου και την ημέρα αυτή στο Αργυρόκαστρο υψωνόταν η Σημαία με τον Σταυρό και τον Δικέφαλο Αετό.

Απ’ όσες πόλεις και χωριά της Ηπείρου στις περιοχές Κορυτσάς, Λεσκοβικίου και Αργυροκάστρου περνούσαν τα μέλη της Επιτροπής Καθορισμού Συνόρων, οι κάτοικοι τους υποδέχονταν με ελληνικές σημαίες και βροντοφώναζαν την ελληνική συνείδησή τους και τον πόθο τους να ενωθούν με το Βασίλειο της Ελλάδος

”ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ”

Σε αυτό το Πρωτόκολλο καθιερωνόταν επίσημα ως “Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός”, ο Ελληνισμός της περιοχής και η Αυτόνομη Πολιτεία, αναγνωριζόταν ως “Βόρειος Ήπειρος”. Παραχωρείτο δε, πλήρες καθεστώς Αυτονομίας, δηλαδή, διοικητικής, δικαστικής, εκπαιδευτικής και θρησκευτικής.

Επίσης εξασφαλίστηκε ειδική ελευθερία και η συγκρότηση ειδικού σώματος Χωροφυλακής. Κατοχυρωνόταν η χρήση και διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και απαγορευόταν η είσοδος και η στάθμευση στις δύο επαρχίες «στρατιωτικών μονάδων μη αυτοχθόνων». H Βόρειος Ήπειρος με τις διατάξεις αυτού του Πρωτοκόλλου αποκτούσε ευρεία αυτονομία μέσα στα όρια της αλβανικής επικράτειας. Το Πρωτόκολλο συνυπογράφηκε από όλες τις πλευρές. Από την πλευρά των Βορειοηπειρωτών η κύρωση επιτεύχθηκε στο Πανηπειρωτικό Συνέδριο που συνήλθε στο Δέλβινο. Στο Συνέδριο αυτό συμμετείχαν αντιπρόσωποι από τις περιοχές Xειμάρας, Αγίων Σαράντα, Aργυροκάστρου, Πρεμετής, Πωγωνίου, Λεσκοβικίου, Eρσέκας και Κορυτσάς.

Η Αλβανία ουδέποτε εφάρμοσε αυτή τη συμφωνία, παρ΄ ότι την είχε αποδεχθεί με την υπογραφή της και παρ΄ ότι ήταν εγγυήτριες οι 6 μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Οι Αλβανοί καταπίεζαν αφόρητα τους Βορειοηπειρώτες και τους στερούσαν όλα τα υπογραφέντα δικαιώματα. Έτσι, αποφασίστηκε το 1946 στην Κοινωνία των Εθνών (σήμερα Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης) να τεθεί προς επίλυση το ζήτημα, μαζί με το Αυστριακό και το Γερμανικό. Ωστόσο, το Αυστριακό ζήτημα λύθηκε το 1955 με την πλήρη ανεξαρτησία και μόνιμη ουδετερότητα της Αυστρίας, το Γερμανικό ζήτημα λύθηκε το 1991 με την Ένωση των δυο Γερμανιών, και παραμένει σε εκκρεμότητα το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ Β. ΗΠΕΙΡΟΥ – ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ”ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ”

Η κατάσταση για τους Έλληνες της Β. Ηπείρου είναι τραγική, με ρατσιστικές επιθέσεις από Αλβανούς, ποιος μπορεί να ξεχάσει τον αδικοχαμένο Γκούμα και με το σχέδιο δημογραφικής αλλοίωσης εν εξελίξη, καθώς αρκετοί εγκληματίες δρουν ανενόχλητοι στη Β. Ηπειρο, με τις αρχές να αδιαφορούν παντελώς. Επίσης η οικονομική βοήθεια είναι ελάχιστη από το κράτος και οι περιορισμοί στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας ολοένα και αυξάνεται.

Κλείνω με τα μεγάλα λόγια, ενός μεγάλου ανδρός, του Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου. “Η Βόρειος Ήπειρος είναι ελληνική διότι από 5.000 περίπου ετών υπήρξεν αναπόσπαστον τμήμα του Ελληνικού σώματος. Διότι από της προϊστορικής εποχής των Σελλών ή Ελλών ή Ελλήνων, μέχρι του μεσαιωνικού περί το Αργυρόκαστρον Δεσποτάτου, ποτέ δεν ηθέλησε να χωρίση την τύχην των Πανελλήνων, διότι τα τέκνα της εστράφησαν αείποτε προς την μητέρα Ελλάδα, διότι ο Σίνας από την Μοσχόπολιν. ο Αρσάκης από την Πρεμετήν, οι αδελφοί Ζάππαι από το Λάμποβον, ο Μπάγκας από την Κορυτσάν, ο Ζωγράφος από το Κεστοράτι και άλλοι, έδωσαν τον τίμιον καρπόν της εργασίας των δια να εξωραϊσθή η πρωτεύουσα του γένους, η Αθήνα…”