Όσο η εκλογική μάχη μαίνεται, όσο οι μονομάχοι του νεοδικομματισμού ετοιμάζονται γιατην τελική αναμέτρηση της 20ης Σεπτεμβρίου με έπαθλο το κουφάρι της εξαθλιωμένης Ελλάδας, τόσο βγαίνουν στη φόρα τα άπλυτα της μιαρής πολιτικής ζωής της χώρας. Δεν θα ασχοληθώ αυτή τη φορά όμως με το ΣΥΡΙΖΑ καθώς η πορεία του είναι προδιαγεγραμμένη.

Θα αδράξω την ευκαιρία και θα καταπιαστώ με το πολιτικό μόρφωμα, γιατί πλέον δεν μπορεί να θεωρηθεί Κίνημα με καμία έννοια του όρου, ναι καλά καταλάβατε, το ΠΑΣΟΚ, Ελιά, ή όπως αλλιώς έχει επιχειρήσει να αυτοαποκαλείται ώστε να αποτινάξει από πάνω του το αμαρτωλό παρελθόν της εισόδου στα μνημόνια με τα Καστελόριζα του ΓΑΠ, της διακυβέρνησης Σημίτη, των Τζοχατζόπουλων και των υπόλοιπων μιζαδόρων που μας έχουν φέρει στη σημερινή αλγεινή κατάσταση.
Τώρα συμπράττει λοιπόν με την ΔΗΜΑΡ, ή καλύτερα ό ,τι έχει απομείνει πλέον από αυτήν, καθώς πλήρωσε και αυτή το μάρμαρο του μνημονίου και των πολιτικών της επιλογών, δημιουργώντας τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, επιχειρώντας με νύχια και με δόντια να κρατηθεί εντός Βουλής με όποιο τρόπο μπορεί. Αφορμώμαι λοιπόν από την ανάρτηση του κ. Πετσάλνικου αναφερόμενος σε νέους Τσιριμώκους ώστε να ασχοληθώ λιγάκι με την αυτοαποκαλούμενη τρίτη πολιτική δύναμη των προσεχών εκλογών. Παναγία μου, δεν θα απαλλαγούμε ποτέ;

Ο κ. Πετσάλνικος και οι …Τσιριμώκοι.

Ο κ. Πετσάλνικος βάλει κατά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, διαφωνώντας με την παρούσα σύμπραξη οριζοντίως και καθέτως. Ενώ όλοι λοιπόν συμφωνούσαν με τον κ. Παπανδρέου για την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός νέου πολιτικού φορέα, καθότι το παλιό κόμμα είχε απολέσει τον ιδεολογικό του χάρτη με δεξιόστροφες κινήσεις που δεν εξέφραζαν πλέον τις απόψεις τις σοσιαλιστικής λεκάνης, εν τούτοις αποκλείεται ο πρώην πρωθυπουργός από το σοσιαλιστικό κίνημα και τη νέα προσπάθεια που καταβάλλεται για αλλαγή πολιτικής με την κυνική απάντηση «να διαλύσεις Γ. Παπανδρέου, το ΚΙΝΗΜΑ, να μην είσαι σε κανένα ψηφοδέλτιο εσύ και να επιλέξουμε εμείς 2-3 στελέχη»!!, ενώ σύμφωνα με τον ίδιο είχε κάνει προσπάθειες για εκλογική συνεργασία με προοδευτικές δυνάμεις για το καλό της χώρας.

Εξανίσταται δε με την επιλογή του ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί με την ΔΗΜΑΡ, μπαίνοντας και επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο του Σοσιαλιστικού κινήματος που έχει αλλάξει πόσα ονόματα, υποστηρίζοντας ότι ο διασυρμός και η διαπόμπευση της ιστορικότητας του Κινήματος που ίδρυσε ο Α. Παπανδρέου συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Εξαπέλυσε τα βέλη του εναντίον της νυν προέδρου, η οποία στη συγκέντρωση της 3η Σεπτέμβρη στο Ζάππειο αποσιώπησε την παρουσία του Γ. Παπανδρέου, που διετέλεσε επί επτά συναπτά έτη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έναν άνθρωπο που είχε διατελέσει πρωθυπουργός λαμβάνοντας το 44% της λαϊκής ετυμηγορίας, και σύμφωνα με τον κ. Πετσάλνικο, ανετράπη με δόλιο τρόπο από την εξουσία!!!!

Κλείνοντας διαπιστώνει με λύπη του την απουσία κάθε είδους πολιτικού προσανατολισμού και χαρακτηρίζει την διάθεση για συνεργασία ή συμμετοχή σε Κυβέρνηση παντοιοτρόπως, χωρίς θέσεις, ιδεολογία και κόκκινες γραμμές, ως σύμπτωμα του συνδρόμου του Τσιριμώκου, προτρέποντας τους αναγνώστες να ανατρέξουν στο παρελθόν για να εξακριβώσουν τι θέλει να πει ο ποιητής… Αναλυτικά η ανάρτηση : http://goo.gl/7VM1p1

Εν τω μεταξύ δεν ήταν ο μόνος όμως που ανέφερε τον Τσιριμώκο ως παράδειγμα προς αποφυγή. Και ο απελθών πρωθυπουργός, διεκδικών εκ νέου την λαϊκή εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης, είχε ανασύρει το εν λόγω παράδειγμα από το χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Η ακριβής φράση του προς τα μέλη της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η εξής: «Δεν θα βρεθεί κανείς να κάνει τον Τσιριμώκο, σε αυτήν την εμποροπανήγυρη. Δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθούμε την έκπτωση της Δημοκρατίας». Ο Αλέξης Τσίπρας γύρισε πολλές από τις πίσω σελίδες της ελληνικής ιστορίας και σταμάτησε στη χρονολογία… 1965. Συγκεκριμένα στις 15 Ιουλίου 1965 λίγο πριν το σίριαλ που είχε διαδραματιστεί με την προεδρική εκλογή το 2014 που είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της ΝΔ και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με τη φράση του αυτή προς τους βουλευτές του κόμματός του έδειξε τις προθέσεις του να αποδομήσει όποιον υποψήφιο προτεινόμενο από τον κ. Σαμαρά για να διαδεχθεί τον κ. Παπούλια. Ακόμα και μέσα στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ η συγκεκριμένη αναφορά λειτούργησε αιφνιδιαστικά, καθώς η αναφορά στην αποστασία του ’65 φέρει ένα συγκεκριμένο ιστορικό και πολιτικό βάρος. Έτσι οδηγήθηκε στο να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο παράδειγμα που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να είναι… ταμπού για το χώρο της αριστεράς, της κεντροαριστεράς, αλλά και του κέντρου επιλέγοντας σκληρή γραμμή που θα οδηγούσε μοιραία στην πτώση της κυβέρνησης. http://goo.gl/U3sdu4

Ποιος ήταν όμως ο Τσιριμώκος;

Ο Ηλίας Τσιριμώκος (1907- 13 Ιουλίου 1968) ήταν Έλληνας πολιτικός και Πρωθυπουργός. Γεννήθηκε στην Λαμία από οικογένεια πολιτικών. Ήταν εγγονός του πολιτικού Δημητρίου Τσιριμώκου και γιος του επίσης πολιτικού Ιωάννη Τσιριμώκου. Το 1931 άρχισε να ασκεί στην Αθήνα το επάγγελμα του δικηγόρου και κατά οικογενειακή παράδοση από νεαρή ηλικία αναμίχθηκε με την πολιτική. Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής Φθιώτιδας, τον Ιανουάριο του 1936, με το κόμμα των Φιλελευθέρων, ενώ ορίστηκε και εισηγητής διατάξεων περί ατομικών ελευθεριών στην επιτροπή αναθεώρησης του Συντάγματος. Αντιτάχθηκε από τους πρώτους στο καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά. Στην περίοδο της κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και ίδρυσε μαζί με τον Αλέξανδρο Σβώλο την «Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας» όπου μαζί με το ΚΚΕ, το ΣΚΕ και το ΑΚΕ δημιούργησαν στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 το ΕΑΜ της κεντρικής επιτροπής του οποίου, όπως και της και της ΠΕΕΑ, υπήρξε μέλος. Το 1944 ανέλαβε υπουργός εθνικής οικονομίας στην κυβέρνηση Εθνικής Ένωσης και Απελευθέρωσης του Γ. Παπανδρέου (τις περιόδους 2 Σεπτεμβρίου μέχρι 18 Οκτωβρίου και από 23 Οκτωβρίου μέχρι 2 Δεκεμβρίου του 1944). Είχε σκοτεινό ρόλο στη συμφωνία της Βάρκιζας και μετά από αυτή εγκατέλειψε το ΕΑΜ.

Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της Βουλής (17 Δεκεμβρίου 1963) μέχρι τον Ιανουάριο του 1965 όπου ανέλαβε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου.Μετά την παραίτηση του Γ. Παπανδρέου (15 Ιουλίου 1965) και ενώ αρχικά είχε ταχθεί στο πλευρό του Γέρου της Δημοκρατίας αρνούμενος ακόμη και ψήφο εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση του Γ. Αθανασιάδη-Νόβα (Αύγουστος 1965), όλως αιφνιδίως, λίγες μέρες μετά, αποχώρησε από την Ε.Κ. και με πρόταση του παραιτηθέντος Γ. Αθανασιάδη-Νόβα, στην διερευνητική εντολή του βασιλιά Κωνσταντίνου, (κατά το τότε ισχύον Σύνταγμα), προσήλθε στα ανάκτορα και αποδέχθηκε εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης, (στις 19 Αυγούστου 1965), πλην όμως και αυτή δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή με συνέπεια να παραιτηθεί.
Ακολούθησε η κυβέρνηση Στεφανόπουλου (Σεπτέμβριος 1965), στην οποία συμμετείχε αναλαμβάνοντας αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός εξωτερικών.
Γιατί προσπαθούμε να απωθήσουμε στην τάρταρα της μνήμης μας τον ΓΑΠ;

Αντιθέτως με τον κ. Πετσάλνικο που φανερά υποστηρίζει μέσα από την ανάρτησή του τον κ. Παπανδρέου υπεραμυνόμενος του ρόλου και των επιλογών του πρώην πρωθυπουργού και ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, προσωπικά δεν συμμερίζομαι την ενόχλησή του για τον αποκλεισμό του από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Scripta manent όπως έλεγαν και ο Λατίνοι και ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Ο Γιώργος Παπανδρέου έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην ένταξη της χώρας στα μνημόνια, φέρνοντας κυκεώνα νέων μέτρων, βαθιά ύφεση, εκχωρώντας παράλληλα εθνική κυριαρχία, εξαθλιώνοντας τον λαό, οδηγώντας τους νέους να πιουν το πικρό ποτήρι της ξενιτιάς. Κλαυθμός και οδυρμός. Με λίγα λόγια η απόλυτη καταστροφή. Άρα δεν είναι και τόσο άδικη στο τέλος η περιθωριοποίηση και ο αποκλεισμός του.

Υπήρχε άλλος δρόμος, υπήρχε και ζωή χωρίς το ΔΝΤ και δεν την επέλεξε ο κ. Παπανδρέου, ανακοινώνοντας από το Καστελόριζο την ένταξή μας στη δουλεία του ΔΝΤ, απαντώντας με κυνικό τρόπο λίγο καιρό πριν όταν ερωτήθηκε για αυτό το θέμα ότι έκανε το Καστελόριζο τουριστικό προορισμό μετά από αυτό. Αν έχει κανείς το Θεό του πλέον σε αυτή τη χώρα…

Οι αποκαλύψεις στο νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου με τίτλο: «Τρόικα: Ο δρόμος προς την καταστροφή» είναι συγκλονιστικές καθώς για πρώτη φορά αποκαλύπτεται ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρότειναν στον Παπανδρέου διάσωση χωρίς μηχανισμό της τρόικας κάτι που ο τότε πρωθυπουργός αρνήθηκε, αφού προφανώς άλλα είχε συμφωνήσει με το ΔΝΤ. Ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει με κάθε λεπτομέρεια τη μυστική συνάντηση που είχε γίνει τον Νοέμβριο του 2009 στο Λουξεμβούργο, με τρεις Ευρωπαίους αξιωματούχους -μεταξύ αυτών, τον Γιούνκερ- αλλά και τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, και τον τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιώργο Προβόπουλο.

Ο κ. Γιούνκερ παρέδωσε στον κ. Παπακωνσταντίνου έγγραφο πέντε σελίδων από την Διεύθυνση DG ECFIN, μη φέρων καμία σφραγίδα αλλά έχων έγκριση από Γαλλία και Γερμανία. Επικεφαλής ομάδας σύνταξης ο Κάρλος Μαρτίνεζ. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε ότι θα ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου αλλά δεν απήντησε ποτέ ή μάλλον έδωσε την απάντησή του όταν έταζε τα πάντα από το Ζάππειο, λέγοντας τη γνωστή ατάκα «Λεφτά υπάρχουν». Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου επιβεβαίωσε στο Μιχάλη Ιγνατίου τη συνάντηση, λέγοντας ότι στη διάρκειά της ζητήθηκαν μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος του 2010, πράγμα που τελικά η ελληνική κυβέρνηση έπραξε. Εν τω μεταξύ ενώ το ΔΝΤ εξέφραζε ανησυχίες για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, οι εδώ κυβερνώντας αγρόν ηγόραζαν ή κοινώς πετούσαν χαρταετό για να είμαστε και λίγο πιο trendy βρε αδερφάκι μου…

Τελικά υπήρχε λύση, χωρίς ΔΝΤ, χωρίς εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, χωρίς εξωτερικούς παράγοντες αλλά η απόφαση ελήφθη για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, όχι ελληνικών. Περισσότερα για αυτό το θέμα : http://goo.gl/mDEMY8 και http://goo.gl/LX1ao9
Συμπερασματικά κυριαρχούμαστε από πολιτικούς οι οποίοι διόλου δεν έχουν στο μυαλό τους το εθνικό συμφέρον. Μας πουλάνε και μας αγοράζουν σε χρόνο dt χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό. Ο λαός έχει μνήμη, δεν ξεχνάει ούτε Τσιριμώκους, ούτε τους πολιτικούς που μας έφεραν σε αυτό το χάλι. Ευτυχώς ο λαός όμως ξυπνάει. Όσο υπάρχει αυτή η αέναη ανακύκλωση, των πολιτικών προσώπων που έχουν συνδέσει το όνομά τους με τα απεχθή μνημόνια, οι οποίοι μέσω ίδρυσης νέων σχηματισμών, τύπου παραλλαγής και απόκρυψης των πεπραγμένων τους, δεν πρόκειται να προοδεύσουμε και να δούμε προκοπή… Λαέ ξύπνα….