Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη ”ΦΙΛΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ” των ΑΝ.ΕΛ κατάφερε να μετρήσει μόλις..ΕΠΤΑ ΜΗΝΕΣ ΖΩΗΣ. Επτά μήνες με διαπραγματεύσεις, capital controls, τραπεζική αργία, ανεξέλεγκτη εισρροή μεταναστών, μέχρι και ανικανάτοτητα υπολογισμού συντάξεων! Όλα αυτά και τίτλοι τέλους με τι; Μα με διάγγλεμα φυσικά,την αγαπημένη ασχολία του Πρωθυπουργού! Με διάγγελμα προς τους πολίτες ο Αλ.Τσίπρας γνωστοποίησε την παραίτηση της κυβέρνησης του που μοιάζει περισσότερο σε ΑΤΑΚΤΗ ΦΥΓΗ. Μια φυγή που επήλθε ύστερα από την υπερψήφιση του 3ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. Μία φυγή άτακτη μεν, προγραμματισμενή δε!

Ο Πρωθυπουργός, σ’ενα κλίμα ουτοπίας, σα να μην έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών που ζει η χώρα, μιλούσε πιθανώς για μία άλλη χώρα! Επαινούσε τον εαυτό του για την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου ,για ένα Μνημόνιο που περιέγραφε σαν κατόρθωμα για το οποίο όμως θα έπρεπε να νιώθει αιδώ! Ανήγγειλε τη διεξαγωγή των πρόωρων εκλογών χωρίς ωστόσο να αποσαφηνίζει την κύρια αιτία. Αλήθεια γιατί πάμε σε εκλογες; Η Αντιπολίτευση κατηγορεί τον Αλ. Τσίπρα και την κυβέρνηση του ότι προβαίνει σε εκλογές ”εξπρες” προκειμένου να λύσει τα εσωκομματικά του προβλήματα. Όμως η απάντηση κρύβεται αλλού!

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε από τον ελληνικό λαό με ενα πρόγραμμα που ουδεμία σχέση έχει με την πολιτική που ακολούθησε τελικά. Απέκλινε από όλους τους προεκλογικούς τους στόχους με αποτέλεσμα να βρίσκεται υπόλογος στους ψηφοφόρους, στην κοινωνία, ακόμη και στους ίδιους του τους βουλευτές. Μία κυβέρνηση δεν μπορεί να στηριχθεί σε ψευδείς υποσχέσεις και όνειρα θερινής νυκτός! Ο χρόνος για όσους χρησιμοποίησαν την πλάνη της κοινής γνώμης και το μεταχειρίστηκαν με τρόπο ανέντιμο, στέκεται αμείλικτος. Ήταν θέμα χρόνου λοιπόν η παραίτηση. Δεν έφταιξε τίποτε άλλο εκτός από την ”ΜΝΗΟΜΙΑΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ” και την ”ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ” του μέχρι προ ωρών κυβερνώντος κόμματος!

Ο Πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων, επεσήμανε πως η χώρα επειστρέφει σιγά σιγά σε τροχιά χρηματοπιστωτικής ομαλότητας και ασφάλειας. Για την Ελλάδα μιλούσε άραγε; Για την Ελλάδα της ”ΥΠΟΒΑΣΤΆΖΟΥΣΑΣ” Οικονομίας η οποία λαμβάνει κατά τακτά χρονικά διαστήματα ”δανειοληπτικές ενέσεις” για να παίρνει μικρή παράταση ζωής; Αυτό ονομάζεται ομαλότητα και ασφάλεια στο εσωτερικό μίας χώρας;

Και σα να μην έφτανε αυτό ο Αλ. Τσίπρας μετέτρεψε το διάγγελμα του κάτι μεταξύ ‘ΕΥΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ” για τα πολιτικά πεπραγμένα του και ”ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ”! Απευθυνόμενος προς τον ελληνικό λαό, που πριν επτά μόλις μήνες επέλεξε τον ίδιο και την παράταξη του, τον εμπιστεύτηκε και τον πίστεψε για τη διακυβέρνηση, του ζητά ουσιαστικά μία δεύτερη ευκαρία. Τώρα νίωθει πιο ώριμος και πιο έτοιμος, όπως ανέφερε. Ζητά όμως δεύτερη ευκαιρία για ποιό λόγο; Για να καταστρέψει ολοσχερώς ό,τι δεν κατέστρεψε από παράλειψη, όπως ο ίδιος χρησιμοποίησε τη λέξη αυτή; Ζητά εμέσσως πλην σαφώς την επανεκλογή του για να διασφαλιστεί η εφαρμογή ενός προγράμματος που θα ”ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕΙ” και τον τελευταίο Έλληνα και θα ”ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΙ” και το τελευταίο κρατικό περιουσιακό στοιχείο;

Ο Πρωθυπουργός ή υποτιμά την αντίληψη όσων θα κληθούν συντόμως να ψηφίσουν στις επερχόμενες εκλογές ή θεωρεί σύσσωμο τον ελληνικό λαό ”ΑΥΤΟΧΕΙΡΑ” που επιθυμεί την ”ΑΠΟΛΛΟΤΡΙΩΣΗ” της ίδιας του της ζωής, δεν εξηγείται διαφορετικά. Τάχθηκε και αυτός, όπως το μεγαλύτερο μέρος του πολιτκού προσωπικού αυτού του τόπου, υπέρ της ”ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΕΜΜΟΝΗΣ” και πλέον δεν αφήνει πολλά περιθώρια σ’ ένα λαό που για ακόμη μία φορά μετανιώνει οικτρά για την πολική του επιλογή. Σ’ένα λαό που βυθίζεται ξανά στο σκότος της απελπισίας και της απόγνωσης, σ’ένα λαό που παρακολουθεί μαρμαρωμένος από τη μία την ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να δράσει και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και από την άλλη τους εξωτερικούς παράγοντες να καιροφυλακτούν στο πρώτο σοβαρό ολίσθημα της εσωτερικής νηνεμίας που έχει απολεσθεί εδώ και καιρό. Αυτός ο λαός που επιβεβαιώνει για άλλη μία φορά τη ρήση του ”μεγάλου” εθνικού μας ποιητή:
”Δυστυχισμένε μου λαέ,καλέ και αγαπημένε,πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε”.