Η εγκληματικότητα τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα, σημειώνει ποσοστά άκρως ανησυχητικά,επικίνδυνα για τους πολίτες της, θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισεί. Δολοφονίες, ληστείες ,τρομοκρατικές επιθέσεις και υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος θυμίζουν,χωρίς υπερβολή, τοπίο “ ΣQικάγου” περασμένων δεκαετιών, που σήμερα αποτελούν πια καθημερινότητα, η οποία απειλή την έννομη τάξη και και την ασφάλεια της ελληνικής κοινωνίας.

Φαίνεται όμως πως στις αίθουσες του Υπουργείου Δικαιοσύνης η πραγματικότητα (η οποία δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, αυτή είναι η μόνη σταθερά) εμφανίζει ένα τελείως “ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ”. Πιθανώς πιστεύουν πως το σωφρονιστικό σύστημα λειτουργεί άψογα και αποφάσισαν την υπερψήφιση νομοσχεδίου με την οποία αποφυλακίζονται, υπο προϋποθέσεις, όπως είναι σύνηθες να χρησιμοποιείται, κρατούμενοι που δεν έχουν προλάβει να εκτίσουν ούτε κατ’ελάχιστον την ποινής τους! Έτσι,σύμφωνα με το νέο νόμο (Ν.4322|2015), προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η μείωση του ελάχιστου χρόνου έκτισης για ποινές άνω των δέκα ετών καθώς και η μείωση του ελάχιστου ορίου που απαιτείται, “ΥΠΟ ΟΡΟ”, των κρατουμένων που έχουν καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη! Προφανώς οποιαδήποτε αναφορά στη λειτουργικότητα του σωφρονιστικού συστήματος με σκοπό πάντα την απόδοση διακαίου είναι τουλάχιστον ατυχής, όπως και η δήλωση-εισήγηση του αρμοδίου Υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Νίκου Παρασκευόπουλου: “Μόνο με αποφασιστικά μέτρα είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί η ασφυκτική υπερπλήρωση των καταστημάτων κράτησης η οποία προσβάλλει, δεκαετίες τώρα, τις αξίες του νομικού μας πολιτισμού.”

Ας ακολουθήσουμε όμως μία σειρά κατά το σχολιασμό.
Εν πρώτοις, ουδέποτε το ελληνικό κράτος διέθετε αξίες νομικού πολιτισμού! Αν ο κος Υπουργός αναφέρεται στη διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, στο χρηματισμό σωφρονιστικών υπαλλήλων, στο βασανισμό και τις “ ξαφανίσεις” κρατουμένων, αν αυτά τα ΑΙΣΧΗ που περιγράφουν μια συνηθισμένη ημέρα στα ελληνικά κελιά, ”ΒΑΠΤΙΖΕΙ” αξίες που διέπουν το νομικό πολιτισμό μίας χώρας, τότε τρομάζουμε να ακούσουμε ποιές εντοπίζει ως ”παθογένειες” που αντιμετωπίζει το σύγχρονο σύτημα σωφρονισμού!

Κανείς δεν υποστηρίζει πως οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων είναι ευνοϊκές, κάθε άλλο παρά ανθρώπινες μπορούν να χαρακτηριστούν (απάνθρωπες είναι ο καταλληλότερος χαρακτηρισμός).
Αλλά είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ και ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ να δηλώνεις ευθαρσώς, όντας Υπουργός Δικαιοσύνης, πως επειδή ακριβώς το κράτος αδυνατεί αν παρέχει τα στοιχειώδη (π.χ απαραίτητη χωρητικότητα), αποφασίζεις να αφήσεις ελεύθερους ανθρώπους που έχουν κριθεί ένοχοι για τις πράξεις τους και έχουν καταδικαστεί, χωρίς ωστόσο να έχουν συμπληρώσει τον προαπαιτούμενο χρόνο κράτησης τους. Έτσι μέσα σε περίπου ενάμιση μήνα έχουν αποφυλακιστεί 2.162 κρατούμενοι, εκ των οποίων ανήλικοι (σε μικρό ποσοστό) που έχει δρομολογηθεί πρόγραμμα για την επανένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο, μετανάστες που είχαν ήδη εκτίσει την ποινή τους και…”ΒΑΡΥΠΟΙΝΙΤΕΣ”!!

Ο νεοψηφισθείς νόμος δίνει την ευκαρία και σε εκείνους που συνεκλόνισαν τη Δικαιοσύνη και την κοινή γνώμη με τα εγκλήματα τους να αποκτήσουν την ελευθερία τους και να τα…ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ (το χρονικό διάστημα που παρέμειναν έγκλειστοι αποκλείεται να συνέβαλε στο σωφρονισμό και τη μετάνοιά τους -ήταν σχεδόν μηδαμινό). Εμείς αναζητήσαμε και ξεχωρίσαμε τις πιο “ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΕΣ” περιπτώσεις περιπώσεις “ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΩΝ” του επίμαχου νόμου! ( η κλίμακα ακολουθεί φθίνουσα σειρά ”βαρύτητας” εγκλημάτων καθώς και χρονική σειρά).

1. Σάββας Ξηρός: To όνομά του έχει ταυτιστεί με την πρώτη και μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση στην ελληνική ιστορία τρομοκρατίας και είχε καταδικαστεί σε έξι φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε πέντε δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή σε οργάνωση κατά την πρωτόδικη απόφαση. Με την ισχύουσα νομοθεσία, ο Σάββας Ξηρός, εκμεταλλευόμενος τα προνόμια που ΑΦΕΙΔΩΣ του προσέφερε η Πολιτεία, αιτήθηκε αποφυλάκισης λόγω αναπηρίας σε ποσοστό αναπηρίας 80%, αναπηρία που προκλήθηκε ύστερα από έκρηξη εκρηκτικού μηχανισμού στα ίδια του τα χέρια καθώς επέβαινε σε ταξί στις 29 Ιουνίου 2002 και ώρα 22:25! Έπειτα από αλλεπάλληλες αιτήσεις αποφυλάκισης κατάφερε να πετύχει να του επιβληθεί κατ’οίκον περιορισμός με το ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ “βραχιολάκι”.
Ο ίδιος τελικώς δεν απεδέχθη το “βραχιολάκι” και παρέμεινε στη φυλακή.

2.Βασίλης Παγεωργόπουλος: Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης,ο άνθρωπος που κατάφερε το ακατόρθωτο στην ιστορία της ελληνικής διαφθοράς, ο “ΒΑΣΙΛΙΑΣ” της υπεξαίρεσης του Δημόσιου χρήματος που σε συνεργασία με τους Παναγιώτη Σαξώνη και Μιχάλη Λεμούσια, ΡΗΜΑΞΕ το ταμείο του Δήμου Θεσ/κης και υπεξαίρεσε ούτε λίγο ούτε πολύ 18 εκατομμύρια ευρώ, είναι πλέον ελεύθερος! Για την υπεξαίρεση- “ΜΑΜΟΥΘ” (την οποία θα κληθούν να καλύψουν Δήμος και δημότες) είχε καταδικαστεί το Φεβρουάριου του 2013 σε ισόβια κάθειρξη με την κατηγορία της κατ’ εξακολούθηση άμεσης συνέργεια σε υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος σε πρώτο βαθμό και σε δώδεκα χρόνα κάθειρξη, ύστερα από έφεση της ποινής με την αναγνώριση δύο ελαφρυντικών τον Ιούλιο του 2014. Ο Β.Παπαγεωργόπουλος, έπειτα από απανωτές αιτήσεις αποφυλάκισεις -που έπεσαν στο κενό- και 29 μόλις μήνες εγκλεισμού, χρησιμοποιώντας ακριβώς το ίδιο “ ΟΠΛΟ” με το Σ.Ξηρό, που ΠΑΡΑΣΧΕΤΑΙ ακρίτως από το κράτος, επικαλούμενος δηλαδή αναπηρία σε συνολικό ποσοστό 69% ,εγκρίθηκε η τελευταία αίτηση αποφυλάκισης του και αφέθη ελεύθερος.

“Αισθητή” -αλλά ανεπαρκή, αν συγκριθεί με τη χωρητικότητα των φυλακών μας- το σωφρονιστικό σύστημα παίρνει μία πρώτη ανάσα.” δήλωσε ο κ.Ν.Παρασκευόπουλος, παραλείποντας να ξεκαθαρίσει πως αυτή η “πρώτη ανάσα” που έλαβε το σωφρονιστικό σύστημα ήταν η τελευταία ανάσα που βιαίως “ΚΑΤΑΣΧΕΘΗΚΕ” από το θεσμό της Δικαιοσύνης, η οποία σε μία παράσταση ΤΥΦΛΩΣΗΣ και ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ κρίσεως, θεωρεί ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ και ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥΣ εγκληματίες, φυλακίζοντας τους μικροοφειλέτες προς το Δημόσιο και αποφυλακίζει ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ και ΚΛΕΦΤΕΣ 18 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ!