ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΟΙΚ ΚΑΝΟΥΝ ΚΥΚΛΟΥΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΕΠΙ ΕΞΗ ΧΡΟΝΙΑ
Το νέο αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές δεν μπορεί, βέβαια, να θεωρηθεί ως είδηση, αφού για έξη ολόκληρα χρόνια επανέρχεται με την ίδιες, γενικά, προδιαγραφές.
Με ελάχιστες παραλλαγές, που οφείλονται στην εξέλιξη των ανειλημμένων υποχρεώσεων της χώρας, επαναλαμβάνεται το ίδιο ακριβώς σκηνικό, που περιλαμβάνει:
*συνεχείς εκβιασμούς, με εμπλουτισμό των παλαιότερων με νεότερης έμπνευσης και κοπής
*ολοένα πιο παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, που εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να υλοποιηθούν
*συλλήβδην απόρριψη των ελληνικών προτάσεων με έμφαση στη δήθεν παγκοίνως αναγνωρισμένη ελληνική ανικανότητα και αναποτελεσματικότητα
*έναρξη των συζητήσεων, κάθε φορά, από μηδενική βάση, με προσκόμιση νέων όρων και με αποσιώπηση των εγκληματικών συνεπειών όσων έχουν, ήδη, εφαρμοστεί
*συντονισμένη εκμετάλλευση του τρόμου που είναι γνωστό ότι προκαλεί το GREXIT και επαναφορά του ως μέσον υπέρτατης πίεσης για την αποδοχή απάνθρωπων και εξευτελιστικών υποχρεώσεων.
Ακριβώς αυτή η επανάληψη των φάσεων του ελληνικού δράματος, σε συνδυασμό και με τα μέχρι σήμερα δραματικά τους αποτελέσματα, οδηγούν σε αναπάντητα ερωτηματικά, καθώς και σε αναπόφευκτα συμπεράσματα.
- Ερωτηματικά και απορίες
Παρότι οι ελληνικές Κυβερνήσεις εναλλάσσονται μέσα στο χρόνο, καθώς και οι ΥΠΟΙΚ τους, οι μεθοδεύσεις τους ωστόσο παραμένουν αμετάβλητες. Σε μια οικονομία, που συστηματικά καταποντίζεται κάτω από το βάρος εντελώς εσφαλμένων προγραμμάτων, ακατάλληλων και παντελώς αντίθετων αυτών από τα οποία έχει ανάγκη, οι Έλληνες ΥΠΟΙΚ, επί έξη συναπτά έτη:
*αναμένουν, εναγωνίως, την άφιξη των εκπροσώπων των δανειστών
*συζητούν επί ημέρες και εβδομάδες το πώς θα εφαρμοστούν ολοένα πιο εγκληματικά μέτρα, που εξανεμίζουν τις αναπτυξιακές δυνατότητες της οικονομίας, εξαθλιώνουν το λαό και το αποτέλεσμα είναι διαχρονικά το ίδιο: το χρέος καθίσταται κάθε χρόνο εντονότερα μη βιώσιμο, και οι δανειστές αποκτούν συνεχώς μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να πάρουν πίσω τα χρήματά τους.
1α) Σε τι, συνεπώς, αποβλέπει αυτό το συνεχές θέατρο του παράλογου, στην Αθήνα, με τη συμμετοχή δανειστών και δανειοληπτών; Οπωσδήποτε, όχι σε αποτέλεσμα, που να συμφωνεί με οποιονδήποτε τρόπο, και σε οποιοδήποτε βαθμό, με το περιεχόμενο, που επισήμως εξαγγέλλεται και από τις δύο πλευρές των διαπραγματευτών. Και οι μεν δανειστές έχουν πλούσιο πεδίο παράλληλων, και θα έλεγα και διαφανών επιδιώξεων, μέσω των συνεχώς αυξανόμενων απαιτήσεών τους. Οι δανειστές δεν κοροϊδεύουν εαυτούς, αλλά αντιθέτως, προωθούν με επιτυχία τους στόχους τους.
Το ερώτημα, επομένως, περιορίζεται μόνον στους Έλληνες διαπραγματευτές. Αυτοί, τι επιδιώκουν ακριβώς ή τι θα μπορούσαν να επιδιώξουν μετρώντας και μεταβάλλοντας τα «ισοδύναμα», εξαγγέλλοντας δήθεν «μέτρα πιο δίκαια» ή αναφέροντας ότι «πρέπει να περατωθεί το γρηγορότερο και αυτή η αξιολόγηση» για να «έρθουν καλύτερες ημέρες». Θέλω να αποφύγω την υπόθεση, έστω και αν φαντάζει αληθοφανής, ότι οι κυβερνώντες (οι τωρινοί, οι προηγούμενοι και πιθανότατα οι επόμενοι) κοροϊδεύουν ενσυνείδητα και εν ψυχρώ τον ελληνικό λαό.
Αν ωστόσο απορριφθεί η παραπάνω αυτή η εκδοχή, η μοναδική εναλλακτική φοβάμαι ότι είναι εξίσου προσβλητική για τους πατέρες του Έθνους, εφόσον οδηγεί υποχρεωτικά στην υπόθεση ότι «πιστεύουν πως τα μνημόνια μπορούν να μας σώσουν» και για αυτό «υφίστανται τα όσα υφίστανται από τους εκκολαπτόμενους μάγους του ΔΝΤ». Αλλά, όμως, μπορούν ποτέ άτομα με έστω μέσο όρο διανοητικών ικανοτήτων, να πιστεύουν σε αυτό το slogan, μετά από έξη χρόνια φρικτών εθνικών εμπειριών, και ενόψει των απαιτήσεων των δανειστών που όχι μόνον δεν τελειώνουν, αλλά και γίνονται συνεχώς αγριότερες; Ε, όχι, κάτι τέτοιο θα έπρεπε να αποκλειστεί για τους Έλληνες κυβερνώντες.
1β) Μα, βέβαια, θα πουν ορισμένοι, κυβερνώντες και μη…. που «πιστεύουν στην ανάπτυξη που θάρθει και μαζί της θα φέρει ξένες επενδύσεις και τη δυνατότητα εξόδου στις αγορές»…..Ομολογώ ότι αδυνατώ να πιστέψω ότι ακόμη και πρωτοετείς φοιτητές των Οικονομικών, στους οποίους θα δίνονταν τα στατιστικά δεδομένα των βασικών κοινωνικο-οικονομικών μεγεθών της χώρας και των εξελίξεών τους στα έξη τελευταία χρόνια, θα ήταν δυνατόν να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η οικονομικά τελειωμένη Ελλάδα θα αναστηθεί, χωρίς μια αφθονία επενδύσεων της τάξης των τουλάχιστον 120 δις ευρώ (και αναφέρομαι σε επενδύσεις και όχι σε «κοράκια»). Αλλά, και αν δεχθούμε πως οι κυβερνώντες είναι άτομα που βλέπουν «γεμάτο το ποτήρι», είναι δηλαδή άτομα αισιόδοξα, και πάλι θα ήταν αδύνατον να καταλήξουν σε μια τόσο ευνοϊκή προοπτική, εφόσον σοβαρά think tanks καταλήγουν σε σκοτεινές μακροχρόνιες προβλέψεις για την Ελλάδα.
Δεν θα συνεχίσω….για το τι μπορεί να συμβαίνει με τους Έλληνες ΥΠΟΙΚ που ξοδεύουν πολύτιμη φαιά ουσία προσπαθώντας να….. «κάνουν κύκλους στο νερό». Ίσως, κάποτε, ο ελληνικός λαός να απαιτήσει μια εξήγηση από όλους αυτούς τους περισπούδαστους, με τους νερόκυκλους. Ίσως και όχι.
2)Τα μνημόνια μας καταστρέφουν
Και αν, λοιπόν, τα μνημόνια, αποδεδειγμένα και χωρίς περιθώρια αμφιβολιών, καταστρέφουν την Ελλάδα και εξαθλιώνουν τους Έλληνες σε καθημερινή βάση, με ποια λογική παραμένουμε όλοι εμείς εντός αυτών;
Μα…..δεν υπάρχει άλλη λύση τα «μνημόνια είναι μονόδρομος», θα απαντήσουν προφανώς οι κυβερνώντες, αλλά και η αντιπολίτευση. Γιατί, η αλήθεια είναι ότι σχετικά με την ανάγκη πιστής εφαρμογής των μνημονίων, δεν υπάρχει αντιπολίτευση, αλλά συναίνεση. Δηλαδή, συναίνεση να συνεχίσει η καταστροφή, να εξαθλιωθούν και όσες κοινωνικό-επαγγελματικές τάξεις παρέμειναν στο σχετικό απυρόβλητο μέχρι σήμερα, να κατασχεθούν οι περιουσίες των πολιτών, να ξεπουληθεί η Ελλάδα, γιατί…..όλα αυτά είναι δήθεν μονόδρομος.
Αλλά, τι σημαίνει μονόδρομος για την Ελλάδα του 21ου αιώνα;;; Σημαίνει να εξαφανιστεί από το πρόσωπο της Γης;;; Σημαίνει να διώξει τα παιδιά της εκτός της;;; Σημαίνει να πεθαίνουν οι πολίτες της από την πείνα, και το κρύο, χωρίς στέγη στους δρόμους;;; Σημαίνει να καταργηθούν όλα τα εργασιακά δικαιώματα, χωρίς φευ, αυτή η κατάργηση να συμβάλλει στην αύξηση των επιχειρηματικών κερδών, σε μια οικονομία που αργοπεθαίνει και μαζί της και οι επιχειρήσεις;;;
Ποιοι είναι αυτοί που με τόσο αδιάντροπο, με τόσο κυνικό και τόσο εγκληματικό τρόπο εξυφαίνουν το χαμό της πατρίδας μας, όχι για να ξεπληρώσουμε το χρέος προς αυτούς (αφού μας επιβάλλουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θα επέτρεπε την πληρωμή του), αλλά για άλλους ανομολόγητους στόχους; Και αν έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί τους φοβόμαστε;;; Τι άλλο, χειρότερο θα μπορούσαν να μας κάνουν, από το να μας εξαφανίσουν;;;;
Μα, βέβαια, μας λένε ότι πρέπει να φοβόμαστε το GREXIT κατά Σόιμπλε. Μας λένε, πως αν βγούμε από το ευρώ, θα πεθάνουμε από το κρύο, από την πείνα και από έλλειψη φαρμάκων. Ενώ, αντιθέτως, παραμένοντας εντός, μας λένε ότι….. θα έχουμε ζωή χαρισάμενη.
Αλλά εκτός του GREXIT, με το οποίο διασκεδάζει πολύ, από όσο φαίνεται, να μας απειλεί ο Σόιμπλε, υπάρχει και ένα GREXIT αλλά ελληνικά. Για αυτό το άλλο GREXIT, όμως, μας απαγορεύεται να ομιλούμε. Μας απαγορεύεται να το εξετάζουμε και, ιδίως, να συγκρίνουμε τους κινδύνους του (γιατί, φυσικά, υπάρχουν), με τον βέβαιο χαμό του Έθνους.
Αλήθεια, τι περιμένουμε, για να πούμε επιτέλους, και να το πούμε μέχρι τέλους και όχι ημιτελές: μέχρι εδώ και μη παρέκει. Θα πληρώσουμε το χρέος μέσα από πρόγραμμα ταχύρρυθμης ανάπτυξης, που είναι αδύνατη με τα μνημόνια, και με το σταγονομετρικό δανειζόμενο ευρώ. Θα πληρώσουμε ότι απομείνει από τα χρέη μας, αφού μας καταβάλετε κ. Σόιμπλε, τις πολεμικές αποζημιώσεις, που παράνομα μας κατακρατάτε, και αφού σταματήσει το παρανοϊκό σύστημα της δήθεν σταθεροποίησής μας, που διαχρονικά καταλήγει στη γιγάντωση του χρέους.
Εύχομαι η Ελλάδα να μπορέσει έτσι να επιβληθεί και να σωθεί. Και αν οι κυβερνώντες για λόγους που τους αφορούν δεν θέλουν ή δεν μπορούν να ορθώσουν ανάστημα, και αντιθέτως αρκούνται στο να σχηματίζουν νερόκυκλους, υπάρχει ένας ολόκληρος λαός που δεινοπαθεί και που χάνεται, και πρέπει επιτέλους να απαιτήσει δικαιοσύνη.
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη39 Posts
Σύντομο Βιογραφικό Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη A. Σπουδές Μετά την αποφοίτησή της από τo Γυμνάσιο Σχολή Βαλαγιάννη έγινε δεκτή στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Άριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, την οποία τελείωσε με άριστα. Με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης έγινε δεκτή στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών της Σορβόννης, από όπου έλαβε δύο διπλώματα ανωτέρων σπουδών, στις οικονομικές επιστήμες καθώς και το κρατικό διδακτορικό της δίπλωμα με άριστα και έπαινο. Πρόεδρος της διατριβής της ήταν ο γνωστός οικονομολόγος καθηγητής και ακαδημαικός Εμίλ Ζάμ (Emile James), και η διατριβή της δημοσιεύθηκε με δαπάνες του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) και δημοσιεύθηκε γαλλικά στη σειρά SEDES. Συμπλήρωσε τις οικονομικές της σπουδές στη Λόντον Σκούλ οφ Εκονομικς (London School of Economics) και έκανε έρευνα στα Πανεπιστήμια London School of Economics, στο Πανεπιστήμιο του Berkeley (ΗΠΑ), στον ΟΟΣΑ Παρισιού, και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας (Fiesole) B. Γάμος+Ιδρυμα Αμέσως μετά το τέλος των σπουδών της, το 1959, παντρεύτηκε, στο Λονδίνο τον καθηγητή Δημήτριο Ι. Δελιβάνη, που υπήρξε και καθηγητής της στο ΑΠΘ. Το 1965 απέκτησαν την κόρη τους Ελένη. Το 1997 έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Δελιβάνης. Στη μνήμη η σύζυγός του Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη ίδρυσε το Ίδρυμα Δημήτρη και Μαρίας Δελιβάνη, δωρίζοντας ένα κεντρικό ακίνητο των Αθηνών, στο ΑΠΘ και ειδικότερα στη Βιβλιοθήκη Δημητρίου Δελιβάνη. Το Ίδρυμα, που αυτοχρηματοδοτείται πλήρως, έχει έκτοτε στο ενεργητικό του πλήθος πνευματικών δραστηριοτήτων: διενέργεια ημερίδων οικονομικού περιεχομένου, εισηγήσεις σε διεθνή συνέδρια, συγγραφή άρθρων και βιβλίων, υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές (κάθε τρία χρόνια οι δραστηριότητες του Ιδρύματος δημοσιεύονται σε ειδικό τεύχος) Γ. Σταδιοδρομία *Υφηγήτρια στο ΑΠΘ (1960- * Καθηγήτρια και Πρύτανης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (πρ. ΑΒΣΘ) Επί Πρυτανείας της και με τον Στέλιο Παπαθεμελή, όταν ήταν Υφυπουργός Παιδείας, πραγματοποιήθηκε το όνειρο πολλών «φοιτητικών γενεών», που έκαναν τις σπουδές τους χωρίς κτίριο, και αναγέρθηκε επιτέλους το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Επί της Πρυτανείας της, επίσης, και με δικές της προσπάθειες, η Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης έγινε Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. *Σύμβουλος στον ΟΟΣΑ Παρισιού, στο Υπουργείο Συντονισμού, στην ΥΠΑΒΕ (Υπηρεσία Περιφερειακής Ανάπτυξης Βορείου Ελλάδος) *Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Οικονομολόγων Γαλλικής Γλώσσας (AIELF) 1987-2014 * Αντιπρόεδρος της Ένωσης Γαλλόφωνων Οικονομολόγων για συνεργασία και ανάπτυξη (CEDIMES) * Πρόεδρος της Ένωσης Επίτιμων Διδακτόρων του Πανεπιστημίου Valahia της Ρουμανίας, πρόεδρος του «Ιδρύματος Δημήτρη και Μαρίας Δελιβάνη». Δ. Διακρίσεις *υποτροφία του ΝΑΤΟ, στο Πανεπιστήμιο του Berkeley, για τη συγγραφή μελέτης με τίτλο: The Pressure on the Dollar,Sijthoff–Leyden, «Atlantic Series» (1964). * πρώτη Ελληνίδα πρύτανης, και εκλέχτηκε τρεις φορές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας της Θεσσαλονίκης (1974, 1984, 1985) *προσκλήθηκε από το State Department για επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ (1979) *βραβεύτηκε με Α βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τη μελέτη της «Η περιφερειακή ανάπτυξη της Ελλάδας στα πλαίσια της ΕΟΚ» (1984) *τιμήθηκε με πέντε Επίτιμα Διδακτορικά, από τα Πανεπιστήμια Δημόκριτος (Θράκη),Valahia (Ρουμανία), Kainar (Almaty–Kazakhstan), Barnaoul–Altai στη ρωσική Σιβηρία και Annaba (Αλγερία) * τιμήθηκε με τέσσερα χρυσά μετάλλια της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, για την κοινωνική της δράση (1985-88) *επελέγη ως Jean Monnet Fellow, για έρευνα και διδασκαλία, στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας (1983-84) * στις 11.12.2006, σε πανηγυρική τελετή, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας της επέδωσε δύο Τόμους επιστημονικών μελετών που γράφτηκαν προς τιμή της *με διάταγμα του προέδρου της Γαλλίας Nicolas Sarcozy της 17ης Ιουλίου 2008 της απονεμήθηκε το μεγάλο γαλλικό παράσημο του ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής για την επιστημονική της συνεργασία με τη Γαλλία * το 2010 εκλέχτηκε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας Ε. Προσκλήσεις για μαθήματα και διαλέξεις Έχει προσκληθεί για διαλέξεις, μαθήματα και έρευνα από τα Πανεπιστήμια της Ουάσιγκτον, Ν.Υόρκης, Παρισιού Ρώμης, Βόννης, Μασσαλίας, Φλωρεντίας, Τεργέστης, Σόφιας, Μπρατισλάβας, Βαρσοβίας, Κρακοβίας, Μελβούρνης, Buenos Aires, Κόρντομπα, Rio de Janeiro, Ν. Κορέας, Port de Prince, Υaoude, Αλμάτυ (Καζακστάν), Ριγέκα (Κροατία), Fribourg(Ελβετία), Targoviste (Ρουμανία), Βουκουρέστι κ.ά. ΣΤ.Έλαβε μέρος ως εισηγήτρια, διοργανώτρια και πρόεδρος σε αναρίθμητα διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και ανά την υφήλιο Ζ. Ερευνητικό έργο και δημοσιεύσεις Της ανατέθηκε ερευνητικό έργο από την ΥΠΑΒΕ, το CNRS του Παρισιού, το ΕΚΚΕ, τον ΟΟΣΑ Παρισιού, το ΝΑΤΟ, το ΙΜΧΑ, το ΚΕΠΕ, τον ΕΟΜΜΕΧ, το Ευρωπαϊκό Παν/κό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, το Παν/μιο Μακεδονίας. Το δημοσιευμένο έργο της ανέρχεται σε 52 συγγράμματα, μελέτες, μονογραφίες και έρευνες, και σε πάνω από 700 επιστημονικά άρθρα στα ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά, ρουμανικά και ρωσικά, και έχει τιμηθεί με πρώτα βραβεία, επαίνους και σωρεία βιβλιοκρισιών και αναφορών. Μερικά από τα τελευταία της βιβλία (2001-2014) είναι τα ακόλουθα: * Συνωμοτική Παγκοσμιοποίηση, Eκδόσεις Παπαζήση & Ίδρυμα Δελιβάνη, A’ Έκδοση, Aθήνα 2001 και B’ Έκδοση, 2002 * « Mondializarea Conspiratoare», Editura Eficient, Bucurest 2002 (μετάφραση από τα γαλλικά στα ρουμανικά) Β’Έκδοση * “Mondialisation Conspiratrice”, L’ Harmattan, Paris 2002(μετάφραση από τα ελληνικά της Christine Cooreman ) * “Mondialisation Conspiratrice, μετάφραση στα ρωσικά από την Άρτεμη Καλογήρου και δημοσίευση * «Τα παιδιά της παγκοσμιοποίησης: τρομοκρατία και φασισμός», Παπαζήσης: Αθήνα 2004 * «Η τύχη του ευρώ, μετά την κηδεία του Συμφώνου Σταθερότητας», Εκδόσεις Ιδρύματος Δελιβάνη και Κορνηλία Σφακιανάκη: Θεσσαλονίκη 2004 * «Τα αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας», Το Οικονομικό: Αθήνα 2005 * «Μεταρρυθμίσεις, Το ολοκαύτωμα των εργαζομένων στην Ευρώπη», Εκδόσεις Ιδρύματος Δελιβάνη και Λιβάνη, Αθήνα 2007 * 100 χρόνια από τη γέννηση ΔΔ, Θεσσαλονίκη 2009 * “H Φονική κρίση και η ελληνική τραγωδία», Εκδόσεις Ιδρύματος Δελιβάνη και Λιβάνη, Αθήνα 2010(έχει μεταφραστεί και αγγλικά) * «Αντι-μνημονιακά», Εκδόσεις Ιδρύματος Δελιβάνη και Κορνηλία Σφακιανάκη , Θεσσαλονίκη 2010 *Ολη η αλήθεια για χρέη και ελλείμματα και πως θα σωθούμε», Εκδόσεις Ιδρύματος Δελιβάνη και Ιανό;, Αθήνα 2010 και Β Έκδοση 2012 * «Η εν ψυχρώ δολοφονία της Ελλάδας (και η διέξοδος: επιστροφή στη δραχμή), Ίδρυμα Δελιβάνη και ΙΑΝΟΣ, 2014 (έχει μεταφραστεί και γαλλικά) *"L'euro et la Grèce: Quel avenir?" Συλλογικό έργο υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Gérard Lafay, Harmattan, Paris 2015
0 Comments