Τον στίχο από το υπέροχο τραγούδι των αδελφών Κατσιμίχα «…συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα…» επέλεξα, για να παρουσιάσω αυτό που συμβαίνει, λίγες μόλις ημέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου.

Και εννοώ τόσο στη νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο κόμμα της ΝΔ.

Στις επόμενες γραμμές θα προσπαθήσω να συλλέξουμε όλα όσα έγιναν αυτές τις λίγες μέρες για να καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ.

Πάμε πρώτα με την κυβέρνηση.

Τρίτη 27 ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση και την επομένη όλο οι υπουργοί παρέλαβαν τα νέα τους καθήκοντα.

Οι εξαγγελίες των νέων υπουργών αλλά και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο ήταν συνέχεια των όσων την προεκλογική περίοδο εξήγγειλαν, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις ειπώθηκαν και πολλά περισσότερα.

Επαναπρόσληψη 10.000 απολυμένων, επαναλειτουργία των ΕΠΑΛ από Σεπτέμβριο, επανεγγραφή των διαγραμμένων αιώνιων φοιτητών, αφορολόγητο 12.000 ευρώ, κατώτατος μισθός 751 ευρώ, μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, πάγωμα στις αποκρατικοποιήσεις (ΔΕΗ, ΟΛΠ κ.λπ.), κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, κατάργηση της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και των εκπαιδευτικών, ήταν μερικά μόνο από όσα ακούστηκαν.

Και αναρωτιέται εύλογα κανείς, αν οι κυβερνώντες στηρίζονται κάπου για να λένε όλα αυτά ή μήπως νομίζουν ότι είμαστε ακόμα σε προεκλογική περίοδο;

Γιατί πολύ πολύ σύντομα, θέμα ολίγων ημερών είναι, θα πρέπει να υλοποιήσουν τις υπουργικές πλέον εξαγγελίες.

Και εάν τα κάνουν, όλα καλώς για την κυβέρνηση.

Εάν όμως δεν τα κάνουν, τι δικαιολογία θα προβάλλουν απέναντι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που στήριξαν τις ελπίδες τους στις εξαγγελίες αυτές;

Το κλίμα στην Ευρώπη για την Ελλάδα, δεν είναι και το καλύτερο.

Η γερμανική Bild, έγραψε ότι οι εξαγγελίες αυτές κοστίζουν 20 δις ευρώ και θέτει δύο βασικά ερωτήματα:

1) εάν η Ελλάδα έχει τόσα χρήματα, τότε γιατί δανείζεται και

2) εάν η Ελλάδα έχει τόσα χρήματα, μήπως η Μέρκελ και ο Σόιμπλε λέγουν ψέματα στο γερμανικό λαό που του ζήτησαν να δανείσει την Ελλάδα και τους Έλληνες;

Σίγουρα η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει πειστικές απαντήσεις προκειμένου να υπερασπιστεί τα όσα πρέσβευε όλο αυτό το διάστημα, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα μας.

Την Τρίτη 27 Ιανουαρίου, μετά τις υπουργικές εξαγγελίες, αρκετά κράτη από αυτά που μας έχουν δανείσει χρήματα, προέβησαν σε ανακοινώσεις.

Όλες οι ανακοινώσεις στο ίδιο μότο, «η Ελλάδα μπορεί να κάνει ότι θέλει, εμείς απλά θέλουμε να μας επιστρέψει τα χρήματα που της δανείσαμε» και ότι «δεν υπάρχει καμία περίπτωση διαγραφής ή κουρέματος χρέους».

Χαρακτηριστικότερη όλων η ανακοίνωση της Σλοβενίας στην οποίαν υπάρχει ο εξής προβληματισμός: «…δεν μπορεί ο μισθός στην Σλοβενία να είναι 450 ευρώ και την ίδια ώρα να δανείζουμε την Ελλάδα για να δίνει 750 ευρώ…»

Και σ’ αυτόν τον προβληματισμό αναζητείται η απάντηση.

Οι δρόμοι είναι δύο.

Στις κρίσιμες ημερομηνίες, 5 Φεβρουαρίου (συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) και στις 12 Φεβρουαρίου (Ευρωπαϊκή συνεδρίαση κορυφής), θα αποδειχθεί, ποια πλευρά λέει την αλήθεια.

Η νέα κυβέρνηση που υποσχέθηκε τα πάντα στους πάντες λέγοντας ότι σε αυτό θα συνηγορήσει και η Ευρώπη ή οι Ευρωπαίοι θα επιμείνουν στις απόψεις τους;

Με λίγα λόγια, «θα σκιστεί το μνημόνιο» με τις όποιες συνέπειες (βλέπε podemos Ισπανίας, Γκρίλο στην Ιταλία, Λεπέν στη Γαλλία) ή θα γίνει η γνωστή «κυβίστησις»;

Και εάν αυτή γίνει, ποιος θα γλυτώσει τους κυβερνώντες από τις πέτρες του απελπισμένου και οργισμένου πλέον λαού, που θα βλέπει και τις τελευταίες του ελπίδες να εξανεμίζονται και να εξαφανίζονται;

Η προσωπική μου άποψη-πρόβλεψη στην περίπτωση της κυβίστησης, είναι ότι στη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ θα μπει το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.

Θα απευθυνθεί στο λαό λέγοντας ότι θέλει να εφαρμόσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις, αλλά η κακή Ευρώπη και οι κακοί κάτοικοι των χωρών δεν δίνουν χρήματα και επειδή η ευθύνη είναι μεγάλη και δεν μπορεί να αναλάβει τέτοιο βάρος για το λαό ο Τσίπρας και η απίθανη παρέα του, θα ζητήσει ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ.

Και πάμε στη Νέα Δημοκρατία ή καλύτερα στον Αντώνη Σαμαρά.

Ο αρχηγός της ΝΔ μάλλον δεν έχει αντιληφθεί ότι ηττήθηκε με 8,5 μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πώς να εξηγήσει κανείς όσα είπε το βράδυ της Κυριακής των εκλογών στο Ζάππειο, κάτω από τις ιαχές ολίγων παρισταμένων(εργαζομένων στη Συγγρού κατά τον Χατζηνικολάου).

Πώς να εξηγήσει κανείς ότι, όχι μόνο δεν ανέλαβε την ευθύνη της ήττας αλλά σχεδόν πανηγύριζε που η ΝΔ έχασε μόνον δύο μονάδες από τις εκλογές του 2012;

Δηλαδή για να καταλάβω, ποιανού ευθύνη είναι ότι οι Έλληνες ψήφισαν άλλη κυβέρνηση;

Δηλαδή για να καταλάβω, ποιος ήταν πρωθυπουργός επί 2,5 χρόνια τώρα και άσκησε την όποια πολιτική άσκησε;

Δηλαδή για να καταλάβω, ποιος δεν πήγε σε ανοιχτή συζήτηση με τον Τσίπρα την ίδια ώρα που έλεγε ότι με το ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα θα πάει στη δραχμή;

Είχε δηλαδή ο Σαμαράς τέτοιο φόβο για την πατρίδα και παρ’ όλα αυτά δεν πήγε σε συζήτηση μαζί του προκειμένου με τα επιχειρήματά του να τον ξεμπροστιάσει, προστατεύοντας συγχρόνως την Ελλάδα και τους Έλληνες από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν μιλάει, είπε, με υβριστές.

Και τι νοιάζει τον λαό κύριε Σαμαρά, εάν ο Τσίπρας είναι υβριστής σου ή όχι;

Τον λαό τον νοιάζει να ακούσει την αλήθεια, να μάθει τα γεγονότα και να αποφασίσει ποια κυβέρνηση θα επιλέξει δια της ψήφους του.

Τον σκέφτηκες τον λαό την ώρα που εσύ αρνιόσουν την ανοιχτή συζήτηση;

Ασφαλώς και όχι.

Σκέφτηκες μικρόψυχα και εγωιστικά, αγνοώντας τον λαό.

Και ο λαός σε αγνόησε κύριε Αντώνη Σαμαρά, πρώην πλέον πρωθυπουργέ.

Είσαι, ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΣΤΡΑΦΗΚΕ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ.

Εσύ τον έστρεψες με τις πολιτικές σου και με τις επιλογές σου.

Και δεν παρέδωσες ως απερχόμενος πρωθυπουργός στον νεοεκλεγέντα, γιατί είπες ότι ήταν επιλογή Τσίπρα.

Και έτσι να ήταν κύριε Σαμαρά, πρωθυπουργός ήσουν ακόμα.

Όφειλες να είσαι πάνω απ’ όλους και από όλα.

Γιατί δεν κάθισες στα σκαλιά του Μαξίμου, να φωνάξεις όλα τα κανάλια, ξένα και εγχώρια και να «ξεβρακώσεις» (συγνώμη για την έκφραση) τον Τσίπρα για την συμπεριφορά του απέναντι στον θεσμό του πρωθυπουργού;

Δεν το έκανες.

Και ξέρεις γιατί;

Γιατί δεν σε άφησε η μικροψυχία σου και ο αμετροεπής εγωισμός σου.

Έδειξες όμως και τον χαρακτήρα σου, στην επιλογή της βουλευτικής έδρας που επέλεξες να κρατήσεις.

Ήσουν υποψήφιος στη Β΄ Θεσσαλονίκης (γιατί άραγε;) και στη Μεσσηνία.

Η ΝΔ εξέλεξε 2 βουλευτές στη Β΄ Θεσσαλονίκης και μία στη Μεσσηνία.

Κράτησες την έδρα της Μεσσηνίας, αφήνοντας εκτός Βουλής τον πρώτο σε σταυρούς στο νομό, Γιάννη Λαμπρόπουλο.

Τι κι αν ο Δήμαρχος Καλαμάτας Π. Νίκας εξέφρασε αντίθετη άποψη λέγοντας ότι αφήνεις το νομό χωρίς δεξιά εκπροσώπηση με 4 συριζαίους βουλευτές, τι κι αν ο ίδιος ο Λαμπρόπουλος εξέδωσε ανακοίνωση (δείτε τα εδώ), εσύ για μια ακόμα φορά έκανες του κεφαλιού σου.

Να σου πω εγώ λοιπόν Αντώνη Σαμαρά γιατί το έκανες.

Γιατί ο Γιάννης Λαμπρόπουλος στις εκλογές του 2007, σε άφησε στη δεύτερη θέση αφού συγκέντρωσε περισσότερους σταυρούς από εσένα (πράγματι δεν ξεχνάς ποτέ).

Γιατί έπρεπε να ανοίξεις το δρόμο του τρίτου κατά σειρά υποψηφίου στη Β΄ Θεσσαλονίκης πρώην Γ.Γ. Συντονισμού, Δημήτρη Βαρτζόπουλου.

Στη Μεσσηνία, όπου υπήρχε δισταυρία (!!!!), η ΝΔ πήρε 40.036 ψηφοδέλτια (108.258 ψηφίσαντες).

Από αυτά το όνομα του Λαμπρόπουλου ήταν σε 19.641ψηφοδέλτια (49%).

Δηλαδή σχεδόν ένα στα δύο ψηφοδέλτια της ΝΔ, είχαν το όνομα του Λαμπρόπουλου.

Στη Β΄ Θεσσαλονίκης, όπου υπήρχε τρισταυρία (!!!!), η ΝΔ πήρε 60.132 ψηφοδέλτια (210.378 ψηφίσαντες).

Από αυτά, το όνομα του Καράογλου ήταν σε 24.407 ψηφοδέλτια (40,5%).

Από αυτά, το όνομα του εκλεγέντα (χάριν εσού) Αναστασιάδη ήταν σε 22.747 ψηφοδέλτια (37,8%), δηλαδή περίπου ένα στα τρία.

Το δε όνομα του επιλαχόντα πλέον (και πάλι χάριν εσού) Βαρτζόπουλου, ήταν σε 17.242 ψηφοδέλτια (28,6%).

Δηλαδή ο Λαμπρόπουλος πήρε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σταυρών και από τους τρεις πρώτους υποψηφίους της Β΄ Θεσσαλονίκης.

Για ποιο λόγο λοιπόν, πέραν της μικροψυχίας σου και του αμετροεπούς εγωισμού σου, ΑΦΗΣΕΣ ΕΚΤΟΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΣΟΥ;

Ποιος θα σου ζητούσε τον λόγο, αφού είχε περισσότερους σταυρούς;

Και μετά από όλα αυτά, εξακολουθείς γατζωμένος στην αρχηγία της ΝΔ.

Της παράταξης που επί αρχηγίας σου, σε 4 εκλογικές αναμετρήσεις, έλαβε τα ιστορικά χαμηλότερα ποσοστά της.

Ελπίζω, φίλες και φίλοι αναγνώστες, να καταλάβατε το λόγο για τον οποίον επέλεξα το στίχο των αδελφών Κατσιμίχα.

Συγκάτοικοι λοιπόν, όλοι στην τρέλα, στην τρέλα από τη μια του Τσίπρα και της απίθανης παρέας του που δεν ξέρουν πού πάνε, πώς πάνε, πού βρίσκονται και από την άλλη του Αντώνη Σαμαρά που συνεχίζει να συρρικνώνει την παράταξη της ΝΔ, χωρίς κανείς να αντιδρά.

Η προσωπική μου εδώ, άποψη-πρόβλεψη, είναι ότι ξαναήρθε η ώρα του Καραμανλή, που σύντομα (πιο σύντομα και από σύντομα) ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΑΡΩΝ.