« Επίθεση (λυκο) – φιλίας από τους γείτονες.»

Με αφορμή την επέτειο της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο την 20η Ιουλίου1974 και αφορμώμενος από τις σύγχρονες επιβουλές παντός τύπου της γειτονικής μας Τουρκίας επιτέλους διατυπώνω ολοκληρωμένα την ανάλυσή μου για τα ύπουλα σχέδιά τους κατά της εθνικής μας κυριαρχίας. Και ενώ η χώρα μας βρισκόταν μεταξύ σφύρας και άκμονος, ενώ υφίστατο τρομακτικές πιέσεις από τους εταίρους μας, εκτός από τους «φίλους» μας (ο Θεός να τους κάνει…) Γερμανούς, εκτός από την Τρόικα εσωτερικού ( ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) που τραβούσαν το χαλί κάτω από τα πόδια του πρωθυπουργού, είχαμε και την απροσδόκητη επίθεση φιλίας από τους γείτονες Τούρκους με μια πρωτόγνωρη προσφορά. Ή μήπως όχι;
Ενώ λοιπόν προσπαθούσαμε να διαβούμε τον Ρουβίκωνα της αναλγησίας των δανειστών και να εξευρεθεί κάποια βιώσιμη λύση για την σωτηρία μας, με την Ρωσία απλό παρατηρητή και τις ΗΠΑ να πιέζουν τη Μέρκελ, ξαφνικά, από το πουθενά, εμφανίστηκε μια πρόταση από την Τουρκία. Ο κ. Νταβούτογλου πρότεινε ότι η Τουρκία, αν παραστεί ανάγκη, είναι πρόθυμη να αποπληρώσει το ποσό των 1,6 δις που χρωστάει η Ελλάδα στο ΔΝΤ ώστε να αποφύγει τη χρεοκοπία. Επιθυμία τους η Ελλάδα να παραμείνει ισχυρή γείτονα χώρα, να επιλυθεί το κυπριακό και το Αιγαίο να γίνει μία λίμνη συνεργασίας. Πως είπατε; Συγγνώμη κύριε ποιος είστε; Όπως λέει και το γνωστό άσμα…
Τι επρόκειτο να γίνει βέβαια αν αποδεχόμασταν αυτή τη συμφωνία ούτε θέλω να το φαντάζομαι. Θα μπαίναμε οι ίδιοι στο στόμα του λύκου, θα βάζαμε τα χέρια μας να βγάζαμε τα μάτια μας ή μήπως όλα μαζί ταυτοχρόνως; Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα κίνητρά τους μόνο άδολα δεν είναι. Όλα αυτά θα προσπαθήσουμε να εκλογικεύσουμε ώστε οι αναγνώστες να κατανοήσουν τι εστί η γειτονική μας Τουρκία.
Ο κ. Νταβούτογλου είπε ότι η Τουρκία επιθυμεί την Ελλάδα να παραμείνει ισχυρή, επιθυμεί το Αιγαίο να γίνει μια «λίμνη ειρήνης» ( από πότε το Αιγαίο ΠΕΛΑΓΟΣ έγινε λίμνη και δεν το ξέρω..) και να επιλυθεί το Κυπριακό. Δεν μας είχαν συνηθίσει βέβαια σε τέτοιες καλοσύνες και αβρότητες. Δεν δείχνανε μέχρι τώρα διάθεση να λυθεί το Κυπριακό και όλο δημιουργούσαν προσκόμματα και κωλύματα. Τι έγινε τώρα; Προς τι αυτή η κυβίστηση; Αυτό που δημιουργεί ανησυχία είναι η δήλωση «να γίνει το Αιγαίο λίμνη συνεργασίας». Πίσω από αυτή την δήλωση κρύβεται όλη η ουσία της πρότασής τους και τα πραγματικά τους σχέδια.
Οι συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου.
Οι Τούρκοι συνεχώς επιβουλεύονται φανερώς την Ελλάδα λόγω της στρατηγικής θέσης που κατέχει η χώρα μας αλλά και διότι μας έχουν «απωθημένο» διότι επαναστατήσαμε και διεκδικήσαμε την ανεξαρτησία μας την οποία και κερδίσαμε. Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο συνεχίζουν να υφίστανται ανελλιπώς. Τα τουρκικά μαχητικά συνεχίζουν να σπάνε το φράγμα του ήχου πάνω από τα κεφάλια μας στην παραμεθόριο. Οι γκρίζες ζώνες σε θάλασσα και αέρα βαθαίνουν. Οι πιλότοι μας δίνουν με αυταπάρνηση, γενναιότητα, σθένος αλλά και άψογο επαγγελματισμό καθημερινώς τον ακήρυχτο πόλεμο, αδιαφορώντας για την καταπόνηση, τα προβλήματα αλλά και την πενιχρή πληρωμή τους σε σχέση με αυτά που προσφέρουν υπερασπιζόμενοι καθημερινώς τo ελληνικό FIR. Ε Πάνω σε αυτό το σημείο καλό θα ήταν να διαβάσετε το σύνολο της επιστολής ενός ήρωα, Έλληνα πιλότου μαχητικού αεροσκάφους που με ειλικρίνεια και περίσσεια αυταπάρνηση σε αυτές τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες και εν μέσω αιματηρών περικοπών στο εισόδημά του, όπως και όλοι μας, «χαρίζει τα ευρώ» , περιφρονώντας τους κραταιούς της χώρας μας. Παραθέτω σε αυτούσια την επιστολή:
«Όσο κι αν προσπαθήσουν να μικρύνουν αυτό που κάνουμε μέσα στο αεροπλάνο, όσο κι αν παλέψουν να μας παρουσιάσουν σαν μία επαγγελματική κατηγορία ενστόλων που πρέπει να μας κόψουν 100 ή 200 ευρώ το μήνα, να τους πεις κύριε Χαρδαβέλλα ότι δεν θα μπορέσουν να μας στερήσουν ποτέ το δικό μας γαλάζιο ουρανό της Ελλάδος, που είναι το σπίτι μας και δεν θα συρρικνώσουν την αγάπη που έχουμε για την πατρίδα.
Τους χαρίζουμε και τα 100 και τα 200 ευρώ κι όλο μας το μισθό, αν χρειάζεται αυτό για τη σωτηρία της χώρας.
Όταν εγώ πιάνω στα ψαλίδια τον Τούρκο εισβολέα και λοκάρω το δικό του αεροπλάνο στους δικούς μου πυραύλους, τότε βλέπω σαν μυρμήγκια τους 300 στη Βουλή που θα αποφασίσουν αν αυτό που κάνω αξίζει περισσότερα ή λιγότερα από 100 ευρώ το μήνα.
Όταν φωνάζω στο κέντρο επιχειρήσεων καθώς κυνηγάω τον Τούρκο «Fox-1» (δηλαδή είμαι σε θέση εικονικής βολής με πύραυλο Sparrow) και μετά «Fox-2» (για βολή με AIM-9) είναι σαν να αγκαλιάζω για να την προστατεύσω, όπως το μωρό που απέκτησα πριν από δύο μήνες.
Τους τα χαρίζω όλα αν έτσι θα σωθεί η Ελλάδα. Δεν τους χαρίζω ποτέ την τιμή μου, την περηφάνια μου και αυτό το απέραντο γαλάζιο πάνω από το Αιγαίο που εκεί συναντάω το δικό μας ήρωα, τον Κώστα Ηλιάκη, να μου χαμογελάει από μια γωνιά και να με καθοδηγεί». ( Υπογράφει ως Γιώργος Θαλάσσης).
Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν και οι θαλάσσιες παραβιάσεις από φρεγάτες και κανονιοφόρους οι οποίες κάνοντας βόλτες μέχρι την Άνδρο ανενόχλητοι γυρίζουν πίσω σαν να μην συνέβη τίποτα. Δεν είναι όμως μόνο ο ακήρυχτος πόλεμος και τα εξαμίλι , ζήτημα που ενώ έχουμε δικαιωθεί δεν μας αφήνουν να το εφαρμόσουμε καθώς θίγονται τα συμφέροντα της Τουρκίας. Και οι «σύμμαχοί» μας κωφεύουν και εθελοτυφλούν σε αυτή την περίπτωση.
Το φλέγον ζήτημα της ΑΟΖ
Στο παιχνίδι επιβουλής των γειτόνων μας εντάσσεται και το θέμα της ΑΟΖ και του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου στο οποίο οι Τούρκοι επιθυμούν να έχουν μερίδιο. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που το Barbaros αλώνιζε στα νερά της Κύπρου προκαλώντας αντιδράσεις στη διεθνή κοινότητα. Η Τουρκία με αυτό τον τρόπο επεδίωκε να εισέλθει βιαίως και να έχει αξιώσεις και στις θαλάσσιες περιοχές της Κύπρου. Οι παρενοχλήσεις των νορβηγικών ερευνητικών πλοίων από τουρκικές φρεγάτες ήταν συνεχείς ενώ η τουρκική κυβέρνηση έριχνε λάδι στη φωτιά απειλώντας με συνεχή παρουσία του Barbaros ( το οποίο και τελικά αποχώρησε από την περιοχή) αν δεν σταματήσουν άμεσα οι έρευνες της Κύπρου στα οικόπεδα όπου υπάρχει απόθεμα φυσικού αερίου και πετρελαίου. Εμπρηστικές δηλώσεις έκανε Τούρκος βουλευτής στο ελληνικό κοινοβούλιο επί του θέματος υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να δεχθεί μονομερείς ενέργειες της Κύπρου σε αυτή την διαδικασία.
Τα πραγματικά σχέδια για τη Θράκη
Ακανθώδες ζήτημα αποτελεί και η επιθυμία των Τούρκων για ανεξαρτητοποίηση της Θράκης λόγω της γεωγραφικής της θέσης, του πλούτου της αλλά και της ανόδου του κόμματος της μουσουλμανικής μειονότητας που πρόσκειται στον παραλίγο Σουλτάνο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Δεν είναι μόνο ο ορυκτός μεταλλευτικός και ενεργειακός πλούτος, δεν είναι μόνο τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στις περιοχές Μπάμπουρα, νοτιοανατολικά της Θάσου και Ζουράφας, ανατολικά της Σαμοθράκης για τα οποία η Τουρκία έχει εκδηλώσει έμπρακτο ενδιαφέρον. Είναι επίσης ότι η Θράκη αποτελεί ενεργειακό κόμβο καθώς από εκεί πρόκειται να περάσουν οι αγωγοί ενέργειας. Και αυτή η διέλευση των αγωγών καθιστά την περιοχή υψηλού ενδιαφέροντος για την ανάπτυξη βιομηχανικών ζωνών, στις οποίες θα προσφέρεται πρόσβαση στην ενέργεια με πολύ χαμηλό κόστος, αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητα των παραγόμενων προϊόντων.
Η τουρκική εξωτερική πολιτική βασίζεται στην φοβικότητα, την ανικανότητα, την άγνοια ή τον ερασιτεχνισμό της ελληνικής πλευράς, αλλά και στις δυτικές προτροπές προς τους πολιτικούς μας να υιοθετήσουν μια πολιτική ήπιων τόνων, προκειμένου να μην οξυνθούν τα πνεύματα. Έτσι η Τουρκία κατορθώνει να δημιουργεί μονομερή ζητήματα, στα οποία η ελληνική πολιτική, παρά την ισχύ Διεθνών συμφωνιών, έχει επιλέξει το δρόμο να μην απαντά είτε να τα συζητά μέσα στα πλαίσια μιας εικαζόμενης ελληνοτουρκικής φιλίας…., η οποία αναπτύσσεται με σταθερές απαιτήσεις της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας.
Η Τουρκία, δεν έχει σκοπό να παρέμβει με τους παρακρατικούς της μηχανισμούς στην Ελληνική Θράκη. Στόχος της είναι να δημιουργήσει μείζον θέμα στην Ελλάδα για να ολοκληρώσει τον ενεργειακό διάδρομο που επιθυμούν οι δυτικοί προστάτες της. Αυτός ο εναλλακτικός διάδρομος μπορεί να υλοποιηθεί μόνο ένα υπάρξει ανεξάρτητο κράτος χωρίς οικονομική επιφάνεια που θα είναι έρμαιο των δυνατών που θα το ελέγχουν. Με αφορμή λοιπόν την μουσουλμανική μειονότητα, τους Πομάκους αλλά και το κόμμα που πρόσκειται στον Ερντογάν, το οποίο στις τελευταίες εκλογές σημείωσε εντυπωσιακά και ανησυχητικά ποσοστά στην περιοχή προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένο γεγονός. Κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί στην νότια Βουλγαρία με το κόμμα των Πομάκων.
Δυστυχώς, η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης, τα πολιτικά παιχνίδια και τα κανάλια τα οποία συγκαλύπτουν εντέχνως την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, έχουν οδηγήσει στην δημιουργία ενός καθεστώτος συγκυριαρχίας της Ελληνικής Θράκης με την Άγκυρα, με το ελληνικό κράτος να υποχωρεί προφασιζόμενο οικονομικούς λόγους. Η ένοχη αυτή σιωπή, που προτιμά να εμφανίζει την ακριτική Ελληνική Θράκη ως μια περιοχή με έντονα στοιχεία πολυπολιτισμικότητας, με ανατολίτικα παζάρια, με μιναρέδες δίπλα σε εκκλησίες, δυστυχώς απέχει παρασάγγας από την σκληρή αλήθεια που δεν είναι άλλη από την επίθεση που δέχεται συνεχώς και αδιαλείπτως το ελληνικό στοιχείο. Η μη επαρκής ενημέρωση αποτελεί εγκληματική αμέλεια σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις πολιτικών και δημοσιογράφων. Αυτό ακριβώς κραυγάζει μαζί με τη Φλώρινα, την Ήπειρο, τα ακριτικά νησιά του Αιγαίου και η Ελληνική Θράκη ζητώντας προστασία από την ελληνική κυβέρνηση. Την αγωνία για το μέλλον του ελληνισμού στις περιοχές αυτές….
Η υποστήριξη στην Αλβανία
Τέλος η Τουρκία υποστηρίζει την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας με την προσάρτηση της Ηπείρου. Και όλα αυτά γιατί το μεγαλύτερο κομμάτι των ετέρων γειτόνων μας είναι μουσουλμάνοι και η Τουρκία προωθεί την συνένωση του μουσουλμανικού κόσμου, με σκοπό την δημιουργία ενός ισλαμικού τόξου εντός των Βαλκανίων, το οποίο και εν μέρει το έχει επιτύχει.
Η γειτονική μας χώρα, πληθυσμός της οποίας υπάρχει έντονος στη χώρα μας καθώς του έχουμε δώσει «ψωμί» να φάνε, έχουν επίσης με την υποστήριξη της Τουρκίας αξιώσεις εκμετάλλευσης στην εξόρυξη υδρογονανθράκων στο Ιόνιο. Ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος….. Η Αλβανία, ζητά την τροποποίηση του προγράμματος ερευνών που έχει εκπονήσει η χώρας μας στο Ιόνιο για την εξόρυξη υδρογονανθράκων, ώστε να μην επιτραπεί η έρευνα στο οικόπεδο 1, που θεωρεί ότι καταλαμβάνει μέρος της Αλβανικής υφαλοκρηπίδας.
Σύμφωνα με έγκυρους διπλωματικούς κύκλους πίσω από τις κινήσεις Ράμα βρίσκεται η Τουρκία η οποία, μεταξύ άλλων, επιδιώκει να εμποδίσει τη χώρα μας, να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην περιοχή του Ιονίου, φοβούμενη ότι η θα μπορούσε να αποτελέσει ένα προηγούμενο, για μια μελλοντική συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο.
Ούτε η χρονική συγκυρία ούτε η επιλογή της Αλβανίας για την υλοποίηση του τουρκικού σχεδίου είναι τυχαία. Η Αλβανία είναι μια φτωχή χώρα, στην οποία η Ελλάδα μέχρι πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, εμφάνιζε μεγάλη οικονομική και πολιτική διείσδυση. Χιλιάδες Αλβανοί ζουν και εργάζονται στη χώρα μας στέλνοντας στην πατρίδα τους πολύτιμο συνάλλαγμα. Η ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, είναι μια από τις ισχυρότερες των Βαλκανίων. Τέλος, βασική στόχευση της αλβανικής πολιτικής ήταν και παραμένει η ένταξη της στην ΕΕ, της οποίας μέλος είναι η χώρα μας.
Η οικονομική διείσδυση της Ελλάδας και ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Αλβανίας, έφεραν πιο κοντά τις δυο χώρες, εξομάλυναν τις διαφορές του παρελθόντος και οδήγησαν σε μια μακρά περίοδο ειρήνης, στα βορειοδυτικά σύνορα μας. Η βαθιά όμως οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, σε συνδυασμό με την επιδείνωση των σχέσεων μας με τους ευρωπαίους εταίρους μας, έχουν περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες άσκησης επιρροής της χώρας μας στα Βαλκάνια και απειλούν να ανατρέψουν, σε βάρος μας, τις υπάρχουσες ισορροπίες.
Η Τουρκία, διαβλέποντας την αστάθεια που τείνει να δημιουργηθεί στην περιοχή, με αφορμή την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, αλλά και την πρόσφατη πολιτική κρίση στα Σκόπια, προσπαθεί να επωφεληθεί, ώστε να αυξήσει την επιρροή της στην περιοχή. Με ιδεολογικό πρόσχημα την συνένωση όλων των μουσουλμάνων των Βαλκανίων, η Τουρκία επιχειρεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τις χώρες της Βαλκανικής, δημιουργώντας νέες προοπτικές συνεργασίας.
Οι στόχοι της Τουρκίας, αν και μεγαλεπήβολοι, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα στην περιοχή, αν δεν επιδειχθεί η δέουσα προσοχή τόσο από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης όσο και από την πλευρά της ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση, οι ισορροπίες είναι λεπτές, καθώς τα Βαλκάνια παραμένουν ένας κρίσιμος παράγοντας για τη διεθνή ειρήνη.
Όλα αυτά καθιστούν φανερό ότι τελικά μπορεί να μην είναι τόσο φίλοι μας οι Τούρκοι και στο πίσω μέρος του μυαλού τους να κρύβονται επιδιώξεις που απειλούν την εθνική κυριαρχία της χώρας μας. Οι λυκο-φιλίες τελικά και τα συμφέροντα όπως καθίσταται έκδηλο είναι δύο έννοιες αλληλένδετες, δημιουργώντας πολλές φορές τοξικά μίγματα, πυροδοτώντας καταστάσεις επικίνδυνες και επιζήμιες για τους εμπλεκόμενους λαούς. Συνίσταται προσοχή και επιφυλακτικότητα. Κάτι γνώριζαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και συμβούλευαν να φυλάμε τα ρούχα μας για να έχουμε τα μισά…..

Νάσσος Καλογερόπουλος25 Posts
Καθηγητής Φιλόλογος, Msc Language Engineer, Απόφοιτος σχολής Δημοσιογραφίας του ΑΝΤ1.
0 Comments